Τα περιεχόμενα των Ευαγγελίων είναι ά-φ-θ-ο-ν-α. Θα ήθελα πριν προχωρήσω, να κάνω μια μικρή παρατήρηση για να μην παρεξηγηθώ για τις επαναλήψεις που κάνω σε ορισμένα κεφάλαια. Πολλές φορές, και ιδιαίτερα στα τρία πρώτα Ευαγγέλια, συναντάμε το ίδιο θέμα, και γραμμένο με τον ίδιο περίπου τρόπο. Επομένως, και η ερμηνεία που δίνω κάθε φορά, μοιάζει με την προηγούμενη που αναφέρεται στο ίδιο θέμα. Ποτέ όμως, δεν πρέπει να μας κουράζει κάτι που το διαβάζουμε συχνά στη Γραφή. Φαίνεται, πως ο καλός Θεός, θέλει κάποια πράγματα από μας.Και τώρα στο θέμα των περιεχομένων.
Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι: «Η Γραφή, είναι ένας κήπος, γεμάτος από δέντρα με φρούτα, κι ενώ νομίζουμε ότι μάσαμε όλα τα φρούτα, πριν κλείσουμε πίσω μας την πόρτα του κήπου, γυρίζουμε και βλέπουμε ότι έμειναν ακόμα πάρα πολλά φρούτα πάνω στα δέντρα που δεν τα προσέξαμε. Κι όσο τα μαζεύουμε, τόσο πιο πολλά υπάρχουν ακόμα». Αυτό δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον, την αστείρευτη πηγή που ρέει μέσα από το ζωντανό νερό (το λόγο του Θεού), και δεύτερον, τη διαφορά που υπάρχει στη Βίβλο, σε σύγκριση με τα κοσμικά βιβλία.
ΤΟ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΟ ΝΕΡΟ (Ιωάνν. 4:11)
Πιές και συ να ξεδιψάσεις απ’ το λόγο της αλήθειας, απ’ το ζωντανό νερό και το δρόμο να μη χάσεις που οδηγεί στον ουρανό.
Τρέχει άφθονο και δίνει δύναμη στον κουρασμένο, φάρμακο στον πληγωμένο, τη χαρά στο λυπημένο και τον πλούτο στο φτωχό.
Δίνει ασφάλεια στο χαμένο, ζωντανεύει το νεκρό, ησυχάζει συγχυσμένο ειρηνεύει ταραγμένο καθαρίζει αμαρτωλό.
Σε καλεί να δοκιμάσεις, πάρε αθάνατο νερό (Ιωάν. 4:11) γέμισε και συ τη στάμνα με αγάπη απ’ το Χριστό μας, που δεν έχει τελειωμό.