Ρωμ.
10:10 Διότι με την καρδιά πιστεύει
κανείς για να δικαιωθεί και με το στόμα ομολογεί για να σωθεί.
Καθώς κοιτάζουμε προσεκτικά τα εδάφια
που μόλις διαβάσαμε, πρώτα βλέπουμε την ενανθρώπηση του Κυρίου και μετά την ανάσταση
Του – Ο Θεός τον ανέστησε από τους
νεκρούς. Τώρα , το «εάν ομολογήσεις τον
Κύριο» σε αυτό εδώ το εδάφιο εννοεί τη σχέση μας μαζί Του και την εξάρτηση μας από
Αυτόν.
Αυτό που ο Χριστιανός ομολογεί είναι η
πίστη στη μεγάλη καταδεκτικότητα του Κυρίου που αρχίζει με την ενανθρώπησή Του
να πλησιάσει και να σώσει το απολωλός προβατάκι, τον χαμένον άνθρωπο.
Η ζωή Του θέτει ένα τέλειο παράδειγμα
για όλους μας. Η διδασκαλία Του μας ενημερώνει για τον σκοπό της ενανθρώπησής
Του. Η θυσία Του στο σταυρό, διότι χωρίς αίμα δεν γίνεται άφεσης αμαρτιών. Και
σαν μέλος του ανθρωπίνου γένους, αναμάρτητος όπως ήταν, μπορούσε να πληρώσει το
χρέος των αμαρτιών μας. Το αίμα Του έχει άπειρη αξία διότι είναι Θεός και
μπορεί να πληρώσει όσο μεγάλος και να
είναι ο αριθμός των αμαρτωνλών. Η ανάστασή Του από τους νεκρούς που δείχνει την
ικανοποίησή του Πατέρα για το τέλειο έργο του Ιησού και την δικαίωση του
πιστού. Την ανάληψή του στους ουρανούς, «στα δεξιά του Πατέρα». Και την
εκπλήρωση της υπόσχεσής Του, τον Παράκλητο, ο Οποίος μπορεί να μας οδηγήσει σε
όλη την αλήθεια.
Αυτό που χρειάζεται από τη μεριά μας είναι
να πιστεύουμε, να έχουμε πίστη. Και πίστη, εδώ είναι η ουσία που πηγάζει από το
φως και τη ζωή που βρίσκονται στο Χριστό, η οποία ούτε σκοτεινιάζει, ούτε
πεθαίνει.
Εάν πιστεύουμε με την καρδιά μας ότι ο
Θεός Τον ανέστησε από τους νεκρούς η ανάστασή μας αρχίζει εδώ, διότι είμαστε
νεκροί μέσα στις παραβάσεις μας. Εδώ στο χώρο που ζούμε είναι που η αναστημένη
ζωή μας αρχίζει από το μνήμα της αμαρτίας να κάνει τα πρώτα της βήματα.
«Μετανοείτε
και πιστεύετε». Καλούμαστε έξω απ’ τον
κόσμο σε μια άγια ζωή. Όλα τα χτυπήματα που δεχόμαστε απ’ αυτή τη στιγμή είναι
να σφυρηλατήσουν το νέο άνθρωπο και να τον φέρουν στην ομοιότητα του Ιησού
Χριστού. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε! Όχι μόνο για τα χτυπήματα αλλά για
την νέα πορεία που μας οδηγεί να προχωράμε με τον Χρστό αφού δικαιωθήκαμε μέσω
πίστης σ’Αυτόν.
«Και
η ομολογία με το στόμα γίνεται προς σωτηρία». Αυτό εννοεί ότι ο πιστός ομολογεί δημόσια τη σωτηρία που έχει ήδη
πάρει. Ο Ευαγγελιστής Ματαθαίος στο δείπνο που έδωσε ήθελε να δείξει στους καλεσμένους
του ότι ο άλλοτε μισητός φοροεισπράκτορας είχε πεθάνει και στη θέση του είχε
τώρα γεννηθεί ένας νέος άνθρωπος, ένας ακόμη ακόλουθος του Χριστού.