Ας διαβάσουμε απ’την Φιλιππησίους 2:5-8.
Πριν προχωρήσω με την μελέτη μας, θα
πρέπει να σας πω, τι ακριβώς έχω σαν αρχή:
«Είναι αναγκαίο ο Λόγος του Θεού να
κατοικεί μέσα μας πλούσια καθώς διδάσκουμε και συμβουλεύουμε ο ένας τον άλλο με
σοφία».
«Κένωση» είναι η λέξη κλειδί στην
σημερινή μας μελέτη. Η λέξη αυτή έρχεται από το ρήμα κενώνω που θα πει αδειάζω
και θεολογικά απεκδύω (απογυμνώνω). Το ερώτημα που εγείρει τώρα είναι: «Από τι
έχει απεκδυθεί ο Ιησούς; »
Η απάντηση είναι πολύ απλή. Ο Ιησούς
ήταν ίσος προς τον Θεό πριν ακόμη δημιουργηθεί ο κόσμος. Όταν όμως ήρθε το
πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός έστειλε το Γιο Του να γεννηθεί από γυναίκα, να
γεννηθεί κάτω απ’ το νόμο έτσι θα μπορούσε να εξαγοράσει εκείνους που βρίσκονταν κάτω από το νόμο και να πάρου
τα πλήρη δικαιώματα των γιων. Την υιοθεσία! (Γαλάτες 4:4,5)
Ας δώσουμε λίγη σημασία στα λόγια που
ακολουθούν. «Μεταξύ σας να υπάρχει το ίδιο φρόνημα που υπήρχε στον Ιησού
Χριστό, ο Οποίος, παρόλο που από τη φύση Του είχε τη μορφή του Θεού, εντούτοις,
δεν θεώρησε τη ισότητά Του με το Θεό σαν κάτι από το οποίο θα μπορούσε να
αρπαχθεί, αλλά κένωσε τον εαυτό Του και πήρε τη μορφή δούλου, αποκτώντας την
εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου. Και όταν πια πήρε την εξωτερική εμφάνιση του
ανθρώπου ταπεινώθηκε αυτόβουλα, υποτασσόμενος ως το σημείο να δεχθεί ακόμη και
να πεθάνει και μάλιστα να πεθάνει στο σταυρό.
Αυτό που ο Ιησούς έκανε, είναι ότι άφησε
τη δόξα Του και έγινε Άνθρωπος. Όπως ένας στρατάρχης απεκδύεται την εξωτερική
του περιβολή εθελούσια και γίνεται ένας απλός υπηρέτης διότι οι περιστάσεις το
απαιτούσαν. Και όταν λέω ότι οι περιστάσεις το απαιτούσαν, εννοώ ότι ήρθε να
υπηρετήσει και όχι να υπηρετηθεί. Τώρα ως άνθρωπος έπαιρνε τις οδηγίες Του από
τον Πατέρα μέσω του Λόγου, οδηγούμενος από το Πνεύμα το Άγιον. Τι θαυμάσιο
παράδειγμα για όλους εμάς, να αφήσουμε πίσω μας τον παλαιό άνθρωπο που
βρίσκεται μέσα μας και να δώσουμε το χώρο στο Άγιο Πνεύμα να μας οδηγήσει μέσω
του λόγου, έτσι που ν αρθούμε στη μορφή και το σχήμα Εκείνου που μας έπλασε;
«Κένωσε τον εαυτό Του και πήρε τη μορφή
δούλου»
Η ενανθρώπηση και η ζωή του Σωτήρα
μπορούν να συνοψισθούν με τα λόγια που διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη 13:4
“Ο Ιησούς σηκώνεται από το δείπνο και βάζοντας στην άκρη τα ιμάτιά του, παίρνει
μια πετσέτα και την περιζώνεται. 5 Βάζει
κατόπιν νερό στη λεκάνη κι αρχίζει να πλένει τα πόδια των μαθητών και να τα
σκουπίζει με την πετσέτα που είχε ζωστεί.” Η πετσέτα ήταν το έμβλημα που
χαρακτηρίζει τους δούλους και χρησιμοποιήθηκε απ’ τον ευλογημένο Κύριό μας τον
Ιησού.
Κάθε τμήμα της σημερινής μας μελέτης μας
δείχνει το βάθος της ταπείνωσης που υποβλήθηκε ο Κύριός μας να σώσει τον
πεσμένο άνθρωπο:
1.
Άφησε τη δόξα που
είχε στον Ουρανό
2.
Απογύμνωσε τον
εαυτό Του
3.
Πήρε τη μορφή του
δούλου
4.
Έγινε άνθρωπος
και τώρα
5.
ταπείνωσε τον
εαυτό Του με τον να γίνει υπάκουος στο σημείο θανάτου και μάλιστα στο σταυρό
Τα πιο πάνω εδάφια προσδιορίζουν την
αυταπάρνησή Του που όλοι μας πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά και να αναμετρηθούμε
μαζί Του σε υπομονή και υποταγή με το πνεύμα της διδασκαλίας Του για να
μοιραστούμε και τη δόξα Του.
Ας αγωνιστούμε όλοι μέχρι τότε που θα
φτάσουμε στο μέτρο της τελειότητας που βρίσκεται στο Χριστό.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να ακολουθήσει
κάποιος τα αχνάρια Του, γιατί όλοι έχουμε αδυναμίες. Και αυτό ο Κύριος το
γνωρίζει. Αυτό που θέλει από μας είναι μια ειλικρινή προσπάθεια. Και εφόσον το
φως Του μένει μέσα στις καρδιές μας, ο Κύριος θα μας μεταφέρει στον αιώνιο χώρο
που έχει ετοιμάσει ια τον κάθε έναν από μας. Αυτό μας το έχει υποσχεθεί.