- spyromatthewsworks

Go to content

Main menu:

Μελέτες > Λοιπά Συγγράμματα 1
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
 
 Τα πρώτα χαρούμενα νέα «Σωτηρίας» έρχονται στον Αδάμ (Γένεσις 3:15), που βρίσκεται τώρα σε απόγνωση για την ανυπακοή του στο Λόγο του Θεού. Το ίδιο μήνυμα δίνεται σε όλους όσοι δεν έχουν ανταποκριθεί στο «Κάλεσμα Σωτηρίας» που ο Θεός μας προσφέρει κατά Χάριν.
Ο Θεός λέει, «Σήμερα είναι ημέρα Σωτηρίας». Αν παραμένεις ακόμα στις αμαρτίες σου, μακριά από το Χριστό, είναι λάθος. Μην αρνείσαι τη Σωτηρία που ο Θεός σου προσφέρει. Μην αναβάλλεις την προσφορά αυτή για την επόμενη μέρα. Μην αφήνεις τίποτε που να σου αποσπά την προσοχή, όπως κάποιος για παράδειγμα θα σου συνιστούσε ότι πρέπει να προετοιμαστείς. Να περάσεις από τη ρουτίνα κάποιων τελετουργικών πράξεων. Όλα αυτά είναι ανθρώπινες επινοήσεις. Η Χάρη του Κυρίου τα καταρρίπτει όλα αυτά, τα περί παραδόσεων, συμβόλων και τελετουργιών.  Ο Χριστάδελφος Ιούδας στο 3ο εδάφιο της επιστολής του γράφει: «Ό,τι είχε να μας δοθεί, μας δόθηκε στο γραπτό Λόγο». Εκείνο είναι ο καλός μας Σύμβουλος.
Τη στιγμή που νιώθεις το βάρος των αμαρτιών σου, στρέψε στο Χριστό και ζήτησέ Του να σε συγχωρήσει και να σε κάνει δικό Του παιδί. Τι ωραία ανταλλαγή! Να δώσεις τα άπλυτά σου και να ντυθείς με βασιλική στολή! Αυτό που χρειάζεται είναι να ζητήσεις από το Χριστό να πλύνει τις αμαρτίες σου με το πανάγιο αίμα Του και να έρθει στην καρδιά σου ως Κύριος και Σωτήρας σου. Η προσευχής σου πρέπει να είναι ειλικρινής. Πρέπει να απαρνηθείς τον παλιό σου εαυτό που είναι διεφθαρμένος από τις απατηλές του επιθυμίες και να γίνεις νέο κτίσμα, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη και την αγιότητα του Θεού.
Τώρα, σαν μέλος της στρατευόμενης εκκλησίας του Θεού, πρέπει να κατεργάζεσαι τη σωτηρία σου έως ότου φτάσεις στην ενότητα της πίστεως και της πλήρης γνώσεως του Γιου του Θεού, σε άνδρα τέλειον, στο μέτρο του αναστήματος του Χριστού, έτσι που να μην είσαι πλέον νήπιο, κυμαινόμενο και παρασυρόμενο από κάθε ξένη διδασκαλία αντίθετη προς το πνεύμα της διδασκαλίας του Κυρίου μας. (Εφεσίους 4:13, 14)
Πάνε χρόνια από τότε που ένας παλιός καλός φίλος ήρθε να μας δει. Τον γνωρίζουμε αρκετά χρόνια. Ήταν κυνηγός άγριων ζώων και ετοιμαζόταν να γυρίσει ξανά στη δουλειά του. Είχε επιθυμήσει τη φύση, τον καθαρό αέρα, το θρόισμα των δέντρων, την ήσυχη ζωή, και τον πιστό του φίλο τον σκύλο του.  Ήρθε την ώρα που παίρναμε το μεσημβρινό φαγητό μας. Καθίσαμε μαζί του και αρχίσαμε να του κάνουμε ερωτήσεις γύρω από τη δουλειά του και τη ζωή του.  Για μια στιγμή, είπε ότι δεν φοβόταν τίποτε αν και ήταν μόνος του στη ζούγκλα. Στηριζόταν στο αυτόματο όπλο και στο σκύλο του που ήταν άγρυπνος φρουρός. Αγαπούσε τόσο πολύ τον σκύλο του, που δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον πλησιάσει. Όταν τον ρωτήσαμε γιατί, μας είπε ότι τα ζώα συγχύζουν την «οσμή της γνώσεως» του κυρίου τους με την οσμή εκείνων που επαγγέλλονται τον χώρο αυτό, (Β΄Κορινθ. 2:14). Εκεί, άρπαξα την ευκαιρία να του πω ότι το ίδιο συμβαίνει και με μας τους ανθρώπους όταν αφήνουμε τον Κύριό μας και ακολουθούμε τους εκάστοτε κυρίους που αναδύονται σαν μανιτάρια. Και αυτός συνήθως γίνεται διότι είμαστε «πλάσματα συνηθείας», και προκειμένου να ακολουθήσουμε «την οσμή της γνώσης του Κυρίου μας», συγχυζόμαστε και κινδυνεύουμε να χαθούμε μέσα στην ανθρώπινη ζούγκλα. Αφού μίλησα για λίγα λεπτά της ώρας για την αγάπη του Θεού και πως ο απώτερος σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι να βρει σωτηρία, σηκώθηκα να γυρίσω στην απασχόλησή μου. Τότε, ο καλός μας επισκέπτης μου ζήτησε αν μου περίσσευε κάποιο Ευαγγέλιο μικρού μεγέθους που θα μπορούσε να το διαβάζει τον ελεύθερο χρόνο. Αυτή ήταν μόνο η αρχή…
Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια. Ο κυνηγός είχε εξαφανιστεί. Αλλά ο Λόγος του Κυρίου δεν γυρίζει άκαρπος. Πριν μερικές εβδομάδες πήρα ένα μικρό σημείωμα «Ο κυνηγός που γνώριζες δυσκολεύτηκε πολύ να καταλάβει το βιβλιαράκι που του έδωσες μέχρι που κοίταξε προς τα πάνω και ζήτησε συγχώρεση και σοφία από τον Κύριο. Έκτοτε, παίρνω το Βιβλίο μου πρωΐ, μεσημέρι και βράδυ. Ο παλιός μου εαυτός έμεινε στην ζούγκλα και από κυνηγός έγινα ψαράς. Ψαράς ανθρώπων! Προσεύχομαι και κλαίω για την μεγάλη αγάπη και ευσπλαχνία του Θεού. Αυτά για τώρα, Τ.Κ».
Κλείνοντας το μικρό αυτό μήνυμα, σας αφιερώνω όλους στο Θεό και το Λόγο της Χάριτός Του που έχει τη δύναμη να σας οικοδομήσει πνευματικά και να σας δώσει κληρονομιά μεταξύ των Αγίων.
 
Back to content | Back to main menu